“Beary Tales” vertrekt van de wetenschappelijk bewezen vaststelling dat de prestaties van kinderen in rechtstreekse relatie staan tot de verwachtingen van leerkrachten ten opzichte van de kinderen.
Met andere woorden:
leerkrachten die geloven in de mogelijkheden van leerlingen en dit ook tonen, tillen kinderen op en maken het zichzelf gemakkelijker. De methodiek van Het Berenhuis helpt leerkrachten te geloven in leerlingen en dit over te brengen, ten voordele van het welbevinden van beide partijen.
​
Met de B van BEHAVIORAL
gedrag stimuleren door stimulerend gedrag
Voorbeeld uit Het Berenhuis.
Een klas uit het bijzondere onderwijs is op bezoek in Het Berenhuis. We bekijken samen het schilderij van de ekster die een handvol juwelen bewaakt. De kinderen fantaseren het verhaal van een kind dat haar ring verliest. De ring schittert in de stralende zon en plots duikt er een ekster naar beneden die de blinkende ring pikt.
De begeleider van Het Berenhuis vraagt aan de groep om het verhaal een aantal keer te vertellen, terwijl het uitgebeeld wordt. Een kind speelt de schitterende zon, iemand anders speelt het kind dat haar ring verliest, iemand speelt de ekster die naar beneden duikt, terwijl een ander kind het verhaal vertelt.
De juf geeft subtiel aan dat Jef (fictieve naam) geen rol op zich kan nemen, want dat hij naast spraakproblemen ook een motorische handicap heeft. Jef heeft het hele bezoek al enthousiasme uitgestraald, dus de begeleider vraagt hem toch de rol van ekster op zich te nemen. Ze neemt Jef bij zijn beide armen en samen ‘vliegen’ ze door de ruimte. De medeleerlingen voelen het enthousiasme van Jef en roepen spontaan ‘Hoger, Jef, hoger!’. Jef wordt letterlijk opgetild boven de verwachtingen die de leerkracht van hem had. De juf vertelt later dat dit het mooiste moment van het schooljaar was.
