“Beary Tales” vertrekt vanuit de wetenschap dat meertaligheid een troef is voor communicatie, maar ook voor de algemene ontwikkeling van het denken en leren. Een collectieve ervaring van meertaligheid in een betekenisvolle context is een absolute troef voor dynamische leerervaringen die ogenschijnlijk toevallig gebeuren, maar bewust ingelast en gepland zijn in het leerproces.
​
​
​
Met andere woorden:
Het Berenhuis biedt een inspirerende veilige omgeving om samen te kijken, te vertellen, te associëren, te luisteren naar elkaar en ongebreideld te fantaseren en filosoferen over de (vermeende betekenis van) een kunstwerk in relatie tot de eigen leefwereld en ervaringen. Dat doen we in het Nederlands (ontmoetingstaal), maar met aandacht en bewondering voor de meertaligheid in de groep.
​
Met de L van Language :
iedereen meertalig
Voorbeeld uit Het Berenhuis.
Wanneer we samen naar een kunstwerk kijken, vraagt de begeleider wat je nodig hebt om te schilderen. De kinderen vertellen dat je een verfborstel nodig hebt. De begeleider toont verschillende borstels: een toiletborstel, een haarborstel, een tandenborstel, een veegborstel… De groep heeft plezier. Nee, dat zijn geen verfborstels. Wanneer de begeleider tien ‘foute borstels’ getoond heeft, vraag ze de groep de borstels te tellen. De groep telt: één, twee, drie… De begeleider vraagt of er kinderen zijn die in een andere taal kunnen tellen. Er wordt samen geteld in het Engels en Frans. De begeleider weet dat Ismail (fictieve naam) ook in het Turks kan tellen. Ismail geeft dat zelf niet aan en giechelt als hem de vraag wordt gesteld. Thuistaal is in vele scholen een taboe en taboes geven aanleiding tot onwennig lachen. De begeleider begint dan zelf te tellen: bir, iki, üç… Ismail telt spontaan en alleen verder tot tien. De groep is verbaasd. Kan jij echt Turks? Kan je het ons ook leren? Ismail vertelt trots over zijn taal in het Nederlands, want hij wil dat de andere kinderen zijn verhaal kunnen volgen. Meestal haalt hij minder goede punten voor taal, hier is hij plots een deskundige.
De leerkracht belooft de kinderen dat ze later, terug in de klas, ‘goede morgen’ zullen oefenen in alle aanwezige thuistalen.
