“Beary Tales” beschouwt kunst als het middel bij uitstek om taligheid te activeren, om grenzeloos te fantaseren en die fantasie te verwoorden en om anderen mee te nemen in je verhaal (taalactivering).
Met andere woorden:
aan de hand van een schilderij leert een kind woordenschat, zinsbouw, spreken voor anderen en luisteren naar het verhaal van anderen. Daarnaast biedt kunst de mogelijkheid om vrij te associëren, zonder de angst dat iets “fout” zou zijn. De methodiek van Het Berenhuis helpt leerkrachten open te spreken en luisteren naar de lerenden en biedt kansen om alternatieve oplossingen te zoeken voor problemen of vraagstukken.
​
Met de A van Art :
kunst(educatie) is een effectief medium om lerenden op te tillen tot verantwoordelijke, open en geëngageerde volwassenen in een globale wereld.
Voorbeeld uit Het Berenhuis.
Kunst heeft meerdere waarheden en smaken verschillen. Bij een schilderij van een everzwijn wordt aan kinderen gevraagd of ze het mooi of lelijk vinden.
We organiseren een photoshoot. Kinderen die het schilderij mooi vinden, poseren bij het doek en er wordt gevraagd zo mooi mogelijk te kijken. Kinderen die het schilderij niet mooi vinden, wordt gevraagd hun meest lelijke gezicht te trekken. Samen filosoferen we over wat mooi en lelijk is en waarom je bij bepaalde dingen je neus ophaalt en van andere dingen net blij wordt. Door prikkelende vragen van de begeleider worden kinderen uitgedaagd om aandacht te hebben voor nuances. Kunnen kleine verschillen maken dat je het toch mooi vindt of omgekeerd? Kinderen leren spontaan de perceptie van relaties. Alles hangt samen met alles. Elk deel beïnvloedt het geheel en andersom. Door intensief naar het kunstwerk te kijken, leren ze dat er meerdere antwoorden zijn op een vraag.
De avond na het bezoek krijgt de leerkracht de foto’s digitaal verzonden.
De daaropvolgende dag wordt in de klas naar de foto’s gekeken en worden nieuw geleerde woorden (everzwijn, afschuwelijk, ontroerend, gruwelijk, detail, achtergrond…) en gevoelens spontaan herhaald.
